به نام آفریننده زیبایی ها...

21سال عفو،21سال مهربانی،21سال نعمت،21سال گره گشایی و...
اینها و خیلی 21سال های دیکر عطایای اوست در این عمری که مرحمت فرموده اما...
21سال عصیان،21سال نافرمانی،21سال پشیمانی، 21سال توبه  و...
آن چیزی است که من در برابر آن زیبایی ها، برایش به ارمغان آوردم!

او زمان خلقت از من و ما پرسید"الست بربکم؟" و ما قاطعانه پاسخ دادیم "بلی" ولی پا در این دنیا که گذاشتیم عهد دیرین خود را فراموش کردیم و برایش شریک قرار دادیم که حضور شرک مانند ردپای مورچه ای در دل سیاه شب بر روی تخته سنگی سیاه است و شاید خودمان هم از آن غافل باشیم...
میدانی؟! از ملائکه دربارش خجلم!
از اینکه هر آینه که من گامی غلط نهادم آنها آه سر دادند و ابلیس را رو در روی خود با خنده مستانه نظاره گر بودند؛
از فرشته یسار که در این 21 سال با آه مشغول نوشتن بود، و از فرشته یمین که در این 21 سال با حسرت به برگه سفید مقابلش مینگریست...
حال من چگونه باید پاسخگو باشم؟!وقتی که این حقایق را ادراک نمیکنم، وقتی که گریه سوزناک طلب عفو مولایم برای شیعیانش را نمیشنوم و باز هم بر گستره خطاهایم می افزایم و برای خود گردابی میسازم که فقط دست جود و رحمت خداوندگار میتواند مرا از آن نجات دهد...
ولی هیچگاه از بخشندگی خدا نا امید نمیشوم و او را به خاطر همه نعماتی که در این چند صباح بر من ارزانی داشته شاکرم و توبه و انابه خود را تسلیم درگاهش مینمایم، باشد که مقبول افتد ...
پ.ن:فقط و فقط التماس دعا، خیلی محتاجم!